Nie ulega wątpliwości, że zarówno translacja ustna jak i pisemna wymaga profesjonalizmu, precyzji i wysokich tłumaczeniowych kwalifikacji.
Niemniej jednak oba rodzaje tłumaczeń zawierają różnego rodzaju rozbieżności jak i wspólne punkty. Oba te terminy są używane w życiu codziennym i to w języku codziennym tkwi etymologia oby tych wyrażeń. Oba typu tłumaczeń mają za zadanie przekazać znaczenie pomiędzy językiem obcym a rodzimym. Jednak wszelkie różnice tkwią w odmiennych sytuacjach komunikacyjnych.
Tłumaczenie ustne wymaga elastycznej znajomości języka obcego, może mieć ono charakter tłumaczenia kabinowego, podczas którego tłumacz siedzi w specjalnej kabinie i tłumaczy to, co mówi ważna persona, natomiast tłumaczenie konsekutywne prowadzone jest na bieżąco, najczęściej pośród członków spotkania, sympozjum, konferencji. Wymaga dostosowania swojego tempa do wypowiedzi zgromadzonych jak i sytuacji, jej powagi, bądź też nieoficjalności. Tłumaczenie ustne najczęściej ma charakter mniej formalny niż ma to miejsce w przypadku tłumaczenia pisemnego, jednak jego trudność polega na tym, by w sposób umiejętny, wyraźny, profesjonalny i rzetelny przełożyć w formie ustnej, tu i teraz istotne informacje z języka obcego.
Tłumaczenia pisemne posiada inny typ trudności. Pozbawione jest jednak pewnej presji otoczenia, w związku z tym wydaje się mniej stresujące. Ten typ tłumaczeń w wielu przypadkach posiada ścisły, formalny charakter. Jest rozciągnięte w czasie, może być wynikiem czerpania wiedzy ze źródeł, tym samym jest bardziej precyzyjne i dokładne. Takiemu tłumaczeniu łatwej jest zarzucić wady.
Niemniej jednak oba typy tłumaczeń są sztuką najwyższych lotów. Wymagają osobistych predyspozycji tłumacza. Dlatego osoba przeprowadzająca translację ustną musi posiadać większą błyskotliwość i umiejętność radzenia sobie w sytuacjach stresogennych, natomiast tłumacz pisemny powinien charakteryzować się stoickim spokojem i niezłomną precyzją, której owocem jest profesjonalnie przetłumaczony tekst.
