Ponad 200 milionów osób na 5 kontynentach mówi po francusku.
Język francuski jest bardzo ważny w komunikacji międzynarodowej; jest
to też jeden z najczęściej używanych języków na świecie. Warto zauważyć,
iż istnieją także warianty tego języka, które znacznie różnią się od
„klasycznego” francuskiego: afrykański, kanadyjski oraz belgijski.
Francuski kanadyjski, powszechnie znany jako francuski z Qubecu nieco różni się od francuskiego używanego w Europie;
różnice można zauważyć w składni, wymowie i słownictwie. Język
francuski z Quebecu jest bogaty w anglicyzmy, co wynika z historii oraz
położenia geograficznego kraju. W przeciwieństwie do paryskiej formuły
Kanadyjczycy stosują np. żeńskie odpowiedniki zawodów (la docteure’
(pani doktor), ‘l’écrivaine’ (pisarka) etc.). Nietrudno także rozpoznać
akcent francusko-kanadyjski: największe różnice fonetyczne polegają na
przekształcaniu głosek t i d w głoski ts i dz (Cela veut dire -
przechodzi w wymowie w dz), a także wymawianiu głoski t na końcu
wyrazów, której w standardowym francuskim nigdy nie słychać.
Obecnie w Belgii funkcjonują trzy języki urzędowe – niderlandzki, francuski i niemiecki.
40% mieszkańców Belgii posługuje się językiem francuskim, który w
przeciwieństwie do “klasycznego” francuskiego zawiera liczne archaizmy
(określenie czasu tantôt zamiast tout à l’heure), a także inne
liczebniki (septante (70), nonante (90)), które również uznawane są za
przestarzałe. Co ciekawe, Belgijski francuski pod względem słownictwa
różni się także w nazewnictwie posiłków. Śniadanie to déjeuner, (zamiast
petit déjeuner), obiad – dîner (déjeuner), a kolacja – souper (dîner).
Francuskim afrykańskim posługuje się około 120 milionów ludzi w Afryce.
Jednakże nie stanowi on języka ojczystego dla jej mieszkańców – jest
drugim językiem przyswajanym bezpośrednio po języku rodzimym. Francuski w
Afryce wykształtował się pod silnym wpływem języków regionalnych i
lokalnych. Złożone reguły gramatyczne zostały uproszczone, słownictwo
oraz intonacja zmieniona, wpleciono także liczne słowa plemienne – np.
zwrot „merci mingi” oznaczający dziękuję bardzo stanowi połączenie
francuskiego „dziękuję” i lingalskiego „wiele, bardzo”.
Źródło: pl.wikipedia.org; woofla.pl