środa, 24 października 2018

Akcenty regionalne we Francji

We Francji każdy region ma szczególny akcent wywodzący się ze starych języków lub dialektów Francji. Każdy z tych języków pozostawił ślady, które stanowią podstawy dzisiejszych akcentów regionalnych, a niektóre słowa wciąż są wymawiane inaczej w zależności od regionu.

1. Akcent południowy
W południowej Francji istnieje dużo akcentów, które wywodzą się z języka oksytańskiego, obejmującego dialekt prowansalski i różne jego warianty jak marsylski, tuloński, nicejski itp. Akcent mieszkańców południa szybko ujawnia ich pochodzenie.

Francuzi pochodzący z południowego zachodu, szczególnie z rejonów Tuluzy, zachowali wyraźny akcent. Wymawiają oni np. na końcu słowa „moins” (mniej) literę „s”, podczas gdy według zasad standardowego francuskiego nie powinna być ona słyszana w wymowie.

2. Akcent północy
Na północy akcent jest także bardzo silny, często nazywany językiem pikardyjskim. Pochodzi on z grupy języków d’oïl, które zawierają wiele dialektów północy jak normandzki, pikardyjski, waloński, szampański, burgundzki… Sposób wymawiania „r” – na północy jest dość silny i dźwięczny. Warto zwrócić uwagę na słowo „vingt” – dwadzieścia, które w szczególności na wschodniej północy wymawiane jest « vɛ̃t » z „t” na końcu.

3. Akcent paryski
Paryski akcent już dawno został wybrany jako wzór dla wszystkich innych dialektów francuskich, gdyż zanim Paryż stał się stolicą Francji, stanowił stolicę regionu Île-de-France, w której żyli królowie Francji. Mieszkańcy południa twierdzą, że paryżanie mają ostry akcent; na przykład dźwięk / ɑ / jest zamieniany na / a /, a dźwięki / ø / i / ə / są wymawiane [ø].

Współcześnie liczba Francuzów posługujących się akcentami regionalnymi stale maleje. Akcenty te mają tendencję do zanikania. Przejawia się to głownie wśród młodszego pokolenia, gdyż następuje faza homogenizacji wymowy.

Źródło: fr.wikipedia.org; coursdelangues.com; letribunaldunet.fr