Do 1949 roku było to niepodległe państwo, które jednak zostało anektowane, czyli przyłączone siłą, do Chin.
Początkowo, Tybet składał się z trzech prowincji: Amdo, Kham, U-Tsang, a jego powierzchnia wynosiła ok. 2,5 mln km². Na jego terenie mieszka 6 mln Tybetańczyków i około 7,5 mln Chińczyków.
Płaskowyż Tybetu położony jest na średniej wysokości około 4000-5000 m. n. p. m., dzięki czemu nazywany jest Dachem Świata. Od południa Tybet ograniczany jest przez Himalaje, Karakorum i masyw Pamiru, natomiast od północy przez Kunlun, Ałtyn-tag oraz Nanszan. Na jego terenie bierze swój początek kilka największych rzek świata: Jangcy, Brahmaputra, Indus, Mekong oraz mniejszych – Saluin, Satledź, Kali Gandaki, Trisuli, Manas, Subansuri.
Stolicą Tybetu jest Lhasa. Przywódcą politycznym jest Dalejlama, który obecnie, z powodu trudnej sytuacji politycznej, znajduje się na emigracji w Indiach.
Ludność zamieszkująca na terenie Tybetu posługuje się językiem tybetańskim, w większości wyznaje buddyzm.
Życie w Tybecie nie należy do łatwych. Oprócz
trudnej sytuacji politycznej spowodowanej prześladowaniem ze strony
chińskich władz, trudności sprawia również surowy klimat panujący na
Płaskowyżu. Stosunkowo niska temperatura, a także mała ilość opadów,
powodują, że uprawa roślin na większą skalę nie jest możliwa. Poza
głębszymi dolinami na wschodzie Tybetu, gdzie rośnie bujna roślinność i
cieplejszymi obszarami, na których rosną tak cenne tu drzewa, krajobraz
jest nagi, pozbawiony drzew, nieustannie smagany lodowatym wiatrem.
Trudne warunki klimatyczne sprawiły, że Tybetańczycy zajmują się głównie
uprawą i hodowlą owiec i jaków.
Podstawowym pożywieniem Tybetańczyków jest prażona mąka jęczmienna (campa), masło, ser oraz mięso jaka i owcy. Na terenach Tybetu znajdują się liczne bogactwa naturalne, złoża boraksu, uranu, żelaza, złota, gazu ziemnego i odkryte niedawno złoża ropy. Niestety bogactwa te mogą negatywnie wpłynąć na odzyskanie przez to państwo niepodległości, gdyż Chiny, które same nie posiadają bogatych złóż, nie będą chciały pozbyć się terenów w nie bogatych. W Tybecie, znajdującym się pod rządami Chin panuje komunizm.
Zgodnie z tybetańskim światopoglądem
władzę w państwie sprawuje Dalajlama. Obecnie jest nim Dżamphel Ngałang
Lobsang Jesie Tenzin Giaco – XIV Dalajlama Tybetu. Co ciekawe został
nim już w wieku 5 lat. Odegrał on olbrzymią rolę w dziejach Tybetu,
kształtując jednocześnie tożsamość religijną i społeczną mieszkańców
tego kraju. Obecnie jego rząd sprawuje władzę w Indiach, a sam Dalajlama
zajmuje się jeszcze wygłaszaniem wykładów i pisaniem książek. Tenzin
Giaco stanowczo sprzeciwia się stosowaniu przemocy w walce o wolność i
godność swojego narodu. Między innymi za tę postawę w 1989 roku został
uhonorowany pokojową Nagrodą Nobla.
Dalajlama jest przedstawicielem
szkoły gelug, zaliczanej do czołowych placówek buddyzmu tybetańskiego.
Uznawany jest również za żywego Buddę oraz zwierzchnika lamaizmu.
Wyznawcy tej religii właśnie w osobie Dalajlamy odnajdują symbol
nieustannego współczucia. To z kolei przekazywane jest na następne
pokolenia. Dalajlama jako znawca nauk tantrycznych zajmuje się między
innymi nauczaniem i przekazywaniem swojej bogatej wiedzy swoim
wyznawcom.
Tenzin Giaco sukcesywnie realizuje swoją misję wyzwolenia Tybetu spod okupacji chińskiej. W dużej mierze przyczyniają się do tego jego podróże po świecie oraz uczestnictwo w wielu spotkaniach z głowami najważniejszych państw. To właśnie na nich przedstawiana jest trudna sytuacja Tybetu.
Źródło: pl.wikipedia.org; www.wolnytybet.info
